Songen er sterkt inspirert av ei vise av svensken Anders Fugelstad, En sång att vila til. I juni 1978 var visegruppa JeremiA/S Bakfot på TV for første og siste gong med akkurat denne songen, i serien Viseklubber – mer enn visesang.

 
Æ søng ein song å sovn te
Ein enkel melodi med enkle ord
Læn dæ bak i stol’n og kjenn du sovni
og glømmi da’n og alt du aldri gjord
For songen min ska før dæ in i drømmen
te landet der problema aldri fins
te landet der problema aldri fins

For vi blandi aldri blod i underholdninga
og kunst og svetti høyri ijt i hop
Så du gli rolig in
i drømmeverd’n min
og når du vakni e det sannheit alt i hop

Æ søng ein song å sovn te
Og her bli ijtnå nemnt om krig og pest
Og ingenting bli sagt om undertrøkking
om kæm som trøkki dæm som trøkkes mest
For songen min ska før dæ in i drømmen
der all e snill og ingen trøkkes ned
der all e snill og ingen trøkkes ned

For vi blandi aldri blod i underholdninga
og kunst og svetti høyri ijt i hop
Så du gli rolig in
i drømmeverd’n min
og når du vakni e det sannheit alt i hop

Æ søng ein song å sovn te
Ein enkel melodi med enkle ord
Ein song der ingen motsetninga finnes
der ingen sveitti over annans jord
For songen min ska før dæ in i drømmen
den drømmen som du aldri vakni frå
den drømmen som du aldri vakni frå

JeremiA/S Bakfot:
Ola Dimmen, gitar og kor.
Marit Garberg, blokkfløyte.
Idar Lind, song.
Jan-Erik Pettersen, gitar og kor.
Asbjørn Solheim, bass.
Randi Vik, trekkspel.
(Sendt på NRK 12. juni 1978.)

Melodien vart publisert i Bakfot bok (eige forlag 1980).