Frå teaterstykket Skottet i Buvika. Ein tekst lagt i munnen på møllearbeidaren Marius Folstad og den vesle sonen Peder. Marius Folstad vart drepen av ein streikebrytar 20. september 1913. Båtan kjæm te mørna med mais, bøgg og kvet Båtan legg frå land med mjøl som last Sægle over havet med det som ska bli brød Mat i magan for en lit’n gut Båtan frakte drømmen over hav mot fjerne land, mot nye strender og mot nye mål Drømmen legg frå land med tru og håp som last, trua på ei framtid ut’n slit Framtida e vårres Det e vi som drømme drømman Framtida e di og mi Det e du og æ som skape den Og når vi møte nånn på ainner sia ser vi dæm e akkurat som oss Arbesfolk med samma håp og drømma, trua på ei framtid ut’n slit Framtida e vårres Det e vi som drømme drømman Framtida e di og mi Det e du og æ som skape den
|