Frå teaterstykket Skottet i Buvika. Ein tekst lagt i munnen på fagforeiningsagitatoren Elias Volan, retta mot representantar for den sentrale leiinga for Arbeidarpartiet og Landsorganisasjonen som ønska at møllearbeidarane avslutta streiken. Dæm møttes ein synndag, ein vårkveld, nån karra som arbe’tt på mørna Dæm starta ferening og sætt fram nån krav, det va ijt stort dæm ferlangt Han John og han Erik og ræst’n, nån karra som arbe’tt på mørna, gjekk framom og vist oss den vei’n vi ska gå: Ei ørlita glo bli ein brann No trues førti tusen med lockout No ska vi tvengas i kne Men samhold gi styrke, det hi vi lerd tå nån karra som arbe’tt på mørna No vise dæm væg, vi stille oss bakom nån karra som arbe’tt på mørna Eit folk som står samla bli aller sli ned Framtida væks og tek form Han Arnt og han Jakob og ræst’n, nån karra som arbe’tt på mørna, gjekk framom og vist oss den vei’n vi ska gå: Ei ørlita glo bli ein brann
|