Frå teaterstykket og fjernsynsfilmen En mann må gjørra de’n må (Trøndelag Teater 1990, Det Norske Teatret 1992, NRK 1996). Gitt ut i bokform på Aschehoug (1992) og på CD (Scenebetennelsen 1992). Svarte og hvite tangenter Du drømmer om den perfekte akkorden Paradiset er en sugandes solo som al’ri tar slutt Ha! Strømmen går Det ryker en streng for gittaristen Livet ditt er reggulert a’ rytmeskjema og pausetegn Prikkær og strekær på tynne linjer Frekkheten er en synkope Gi fa’an! Spøtt på publikum Knus forsterker’n Ekstasen varer al’ri evig
|