Eg fortel om den først fødde sonen til Adam og Eva, og om den andre. Eg fortel om bonden og sauegjetaren, om korleis Kain bar fram for Herren eit offer av grøda frå marka, mens Abel bar fram dei førstefødde lamma frå flokken sin. Og Herren tok imot offergåva frå Abel, men ensa ikkje Kain og gåva hans.
     «Og derfor drap han broren?»
     «Ja,» seier eg.
     «Korfor gjorde han det?» spør ho.
     «Fordi han misunnte Abel at Herren Gud hadde tatt imot offeret av førstefødde lam, og ikkje hans eige.»
     »Det kan eg forstå,» seier volva. «Men eg spør korfor denne guden din ikkje ensa offeret av grøda frå marka.»
     Ho prøver å fange sjela mi med ord.

1. Mosebok 4.1-8

1 Og Adam holdt sig til sin hustru Eva, og hun blev fruktsommelig og fødte Kain; da sa hun: Jeg har fått en mann ved Herren.
2 Siden fødte hun Abel, hans bror. Og Abel blev fårehyrde, men Kain blev jorddyrker.
3 Da nogen tid var gått, hendte det at Kain bar frem for Herren et offer av jordens grøde.
4 Og Abel bar også frem et offer, som han tok av de førstefødte lam i sin hjord og deres fett; og Herren så til Abel og hans offer,
5 men til Kain og hans offer så han ikke. Da blev Kain meget vred, og han stirret ned for sig.
6 Og Herren sa til Kain: Hvorfor er du vred, og hvorfor stirrer du ned for dig?
7 Er det ikke så at dersom du har godt i sinne, da kan du løfte op ditt ansikt? Men har du ikke godt i sinne, da ligger synden på lur ved døren, og dens attrå står til dig, men du skal være herre over den.
8 Og Kain talte til Abel, sin bror. Og da de engang var ute på marken, for Kain løs på Abel, sin bror, og slo ham ihjel.