Utdrag frå romanen (s 72-73):

     Volva er den femte som drikk, og ho løftar ølet mot dei fire dvergane som held verda på rett stad. Liva skålar for Nordre, for Austre, for Sudre, for Vestre. Som søster Sol og bror Måne og stjernehimmelen sjøl dreier ho sakte rundt, mens Sigurd jarl får ølbollen tilbake og reiser seg:
     Eg helsar æser!
     Eg helsar åsynjer!
     Eg helsar den allgode jorda!
     Krafta i songen hans fyller salen. Svaret kjem ikkje berre frå folket, men frå sjølve veggane og frå grunnen dei er reist på:
     Vi helsar æser!
     Vi helsar åsynjer!
     Vi helsar den allgode jorda!

Sigerdrivemål:

Islandsk	Nynorsk	Bokmål
4. Heilir æsir. Heilar ásynjur. Heil sjá in fjölnýta     fold. Mál ok mannvit gefið okkr mærum     tveim ok læknishendr,     meðan lifum.	10. Heile æser, heile åsynjor, heil deg, heilage jord, mål og mannvit vere meg og deg gjevi og lækjande hender     i livet.	4. Jeg hilser æser! hilser åsynjer! hilser den allgode jord! Unn oss visdom og evne til tale og legehender i livet!

Islandsk	Nynorsk	Bokmål
5. Bjór færi ek þér, brynþings apaldr, magni blandinn ok megintíri, fullr er hann ljóða ok líknstafa, góðra galdra ok gamanrúna.	11. Bjor eg byd deg, brynjeskakr, som med makt     er mengd og manndoms ord, som songar syng og signande ord, gode galdrar og gamansruner.	11. Øl byr jeg deg, brynjetings apal, fylt med styrke og sterkestes heder. tryllesanger og trøstende ord, gode galdrer og glederuner.